Bij herontwikkeling of hergebruik van een gebouw, een complex of gebied geeft een cultuurhistorisch ontwerpgericht onderzoek een transformatiekader voor de toekomst. De rapportage verduidelijkt de essentie van gebouw of gebied, en geeft op grond daarvan aanknopingspunten voor een ontwerp en/of randvoorwaarden voor plantoetsing. Ook wordt duidelijk hoe groot de veranderruimte is; wat past nog wel en wat niet meer?
Het eerste project van Beek& Kooiman in deze richting was een publicatie op eigen initiatief: Aan de Dijk gezet (1996) met richtlijnen voor nieuw te bouwen dijkwoningen. Daarop volgde een serie ontwerpgerichte projecten met H+N+S Landschapsarchitecten. Met het project Belvedere als aanjager werkten we aan een aantal opdrachten die draaiden om het afleesbaar maken van de lokale ontwikkelingsgeschiedenis en aan een aantal projecten rond militair erfgoed. Steeds ging het om een inventarisatie van alle relevante onderdelen (gebouwd, landschappelijk en water) en een handreiking voor de toekomst, in samenspraak met de ontwerpers. Sindsdien hebben we dat vaker gedaan, ondermeer binnen het Masterplan Kust en Erfgoed.